Nie ulega wątpliwości, że Brzechwa był nie tylko wybitnym znawcą prawa autorskiego, zarówno polskiego, jak i międzynarodowego, ale także że był uznanym autorytetem za granicą. Zachowały się źródła poświadczające uznanie specjalistów z zakresu prawa autorskiego dla właśnie Brzechwy, a nie innych delegatów rządu polskiego do CISAC.
W swoim niewydanym komentarzu Brzechwa pokazuje, jak głęboko rozumiał międzynarodowe prawo autorskie. Czytelnik może się zapoznać z historią rozwoju prawa autorskiego jeszcze sprzed uchwalenia konwencji berneńskiej. Brzechwa opisuje przykłady zawierania umów dwustronnych i wielostronnych w zakresie ochrony praw twórców. W tym kontekście dopiero przedstawia kulminacyjny moment w rozwoju międzynarodowego prawa autorskiego, jakim było przyjęcie konwencji berneńskiej.
Wiele pracy włożył także w analizę zmian w konwencji berneńskiej, które przyjmowane były w kolejnych rewizjach tego aktu.
Warto także podkreślić dogłębną znajomość radzieckiego prawa autorskiego. Brzechwa napisał monografię na ten temat i zamierzał ją wydać w 1950 roku, ale nie przeszła ona procesu recenzyjnego. Anonimowy recenzent zarzucił Brzechwie nieznajomość podstawowych zasad komunistycznego ustroju i książka – podobnie jak komentarz do prawa autorskiego z 1926 roku – nigdy się nie ukazała.